شعر هم مثلِ من
وقتي گرسنگي هاي گرمِ پروانه را
بوسه مي ريزد
تبسم هاي دختر ايينه را
پاره مي بيند
آتش مي گيرد .
چه همزادي به تقديرِ خويش
شانس برده ام
در اين روزهاي بغض آلودِ برفي
که هيچ دهاني به سلامي


ستاره نمي ريزد.
شعر هم مثلِ «تو»
فرداهايي‌ست
که مثل هميشه
دوستش مي دارم .