اي دل لبريز از شوق و اميد کاش ميديدي که فردا نيستيم کاش ميديدي که چون پنهان شديم در همه آفاق پيدا نيستيم گرچه هر مرگي تسلي بخش ماست کاندر اين هنگامه تنها نيستيم بدتر از مرگ است ان دردي که باز زندگي ميخندد و ما نيستيم
