دوستانی که چت روم نیاز دارن میتونن درخواست بدن

اینم یاهو ایدی

perspolischat@yahoo.com

پرو چت

تی چت

با قیمت مناسب

آنچه بر امپراطور گذشت :

1: به دنیا آمدن در تاریخ1/7/1359

2: شکسته شدن سرم توسط پسر عموم 4 سالگی

3: مدرسه رفتن در سن 6 سالگی

4: افتادن تو چاله تیر چراغ برق و بیرون امدن بعد از 3 ساعت 7 سالگی

5 : گیر کردن بالای منیع آب 8 سالگی ( ترس از ارتفاع)

6: نرفتن سر جلسات امتحان در نبود بابا و مردودی 9 سالگی

7: نمره های خوب گرفتن پنجم ابتدایی 11سالگی

8: دوباره نمره های بالایه 18 در سن 12 سالگی

9: دعوا با مدیر مدرسه و فرار از مدرسه و با تلاش بابا دوباره همون آشو َ و همون کاسه

10: فارغ تحصیل از راهنمایی به هنرستان فنی

11: نمرات خوب فنی و بر خلاف آن نمرات بد تئوری  سال دوم هنرستان 16 سالگی

12: دعوا با دبیر مبانی برق(آقای سعیدی)و اخراج از هنرستان 17 سالگی

13: نا تمام ماندن دیپلم با 8 واحد در سن 19 سالگی

14: رفتن و کار کردن در نمایندگی آیوا  20 سالگی

15: در رفتن از نمایندگی و رفتن به خدمت سربازی در 21 سالگی

خانه ای ساخته ام
پلکانش همه مهر
دربهایش احساس
شیشه اش آینه ادراک است
آه اما خانه
ساکنش درویش است دوریش است(فردین با وفا)
آن تهیدست خیال
آن تهیدست رفیق
او کسی می خواهد رقبت یکرنگی در وجودش باشد    
او کسی می خواهد که وجودش باشد
رنج ابیات دلش را خواند
هیجان نگهش را داند
او کسی می خواهد
نی لبک زن باشد
بربط و ضرب و سه تار
همه فرمانبر دستش باشند
ماه وخورشیدو فلک  
همه محو نگه نرگس مستش باشند
او تو را می خواهد
نغمه اش شیوا کن
خانه اش زیبا کن

ممنون که لطف داری و با نظرت در بهتر شدن این وب سایت به من کمک می کنی

"تارمو"
به من یک تارمو دادی امانت
که بی تو سوز دل بااو بگویم
مراتا یک نفس در سینه باقیست
امانت دار این یک تار مویم
تو میدانی که در هر تار موئی
زمو باریک ترصد راز باشد
اگر مو را زبان آشنا نیست
مرا چشم حقیقت باز باشد

نه پنداری که پیمانی که بستیم
از این یک تارمو محکم نگردد
به گیسوی دلاویز تو سوگند
که یک مو از وفایم کم نگردد

توهم ای روشنی بخش حیاتم
نمی گویم مرا پیوند جان باش
نمی گویم به دردم مرهمی، نه
به قدر تار موئی مهربان باش
چوموباریک باشد رشته عمر
بیا قدر جوانی را بدانیم
بیا با تارجان پیمان ببندیم
بیا تا پای جان باهم بمانیم

ممنون که لطف داری و با نظرت در بهتر شدن این وب سایت به من کمک می کنی

تو مرو دور نشو از بر من...... تو بمان تا که نمیرد دل من

چون غروب خیلی قشنگه تو خود خود غروبی
چی بگم قحطی واژه است هر چی هستی خیلی خوبی
یه روزی می شی یه دریا اما فرداش مثل کوهی
هر چی که دلت می خواد باش هر چی باشی باشکوهی
پره از اسم قشنگت صفحه صفحه کتابم
به همون تعداد اسمها تو ولی دادی عذابم
قابلی نداره بردار گر چه که دوسم نداری
.تنها آرزوم همیشه تا یادم نرفته راستی

کاش یه روز بهم می گفتی من همونم که می خواستی

ممنون که لطف داری و با نظرت در بهتر شدن این وب سایت به من کمک می کنی

سکوتم را به باران هدیه کردم............... تمام زندگی را گریه کردم

نبودی در فراق شانه هایت............... به هر خاکی رسیدم تکیه کردم

ممنون که لطف داری و با نظرت در بهتر شدن این وب سایت به من کمک می کنی

 بیان احساسات.....

چشمانم در نگاهش ساعتها خیره ماند
حرفی برای هم نداشتیم
زیرا قلبهایمان در حال نجوا بودند
نمیخواستم خلوتشان را بر هم زنم
سکوت را ترجیح دادم
تا قلبهایمان درد و دل کنند
چشمهایش عمق عشق را فریاد میزد

هوس بوسیدن لبهایش آزارم میداد

عشق مقدسمان را با هوسی زودگذر آلوده نکردم

اما چشمانم با اندامش عشق بازی می کرد
چه عاشقانه بود دیروزم...
چه تاریکست امروزم...
به آتش می کشم خود را

من دلم می خواهد
خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش
دوستهایم بنشینند آرام
گل بگو گل بشنو
هر کسی می خواهد
وارد خانه پر عشق و صفای من گردد
یک سبد بوی گل سرخ
به من هدیه کند
شرط وارد گشتن
شست و شوی دلهاست
شرط آن داشتن
یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی می کوبم
روی آن با قلم سبز بهار
می نویسم ای یار
خانة ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دیگر
خانة دوست کجاست؟